dinsdag 30 april 2013

COCHIN

Kunst, zomaar in een straat in Fort Kochin

Eeuwenlang wordt hier al gevist met de Chinese visnetten
Vanaf Alleppey is het 44 rupees met de bus naar Cochin. Een stukje van 1,5 uur maar een wereld van verschil. Cochin is een redelijk grote stad en de oude wijk Fort Cochin is helemaal ingericht op toeristen. Ook wel eens lekker. De verschillende wijken van de stad worden door water gescheiden en met de ferry ga je voor 7 eurocent over van de ene naar de andere wijk. In Cochin vind je overblijfselen van de Portugezen, Engelsen en... Hollanders. Best bizar een Hollandse begraafplaats aan de andere kant van de wereld. Maar de Portugezen hebben de grootste stempel gedrukt en de meeste mensen zijn hier dan ook katholiek. 



zondag 28 april 2013

THE BACKWATERS






Na lang twijfelen zijn we de backwaters opgegaan in een 'gewone' boot, in plaats van te overnachten op een huisboot. Vooral vanwege de kosten, en we hebben er geen spijt van gehad. Het serene van India vonden we zeker in de eindeloze kanalen, maar we hadden er eerlijk gezegd meer van verwacht. Drie uurtjes was genoeg om het meeste te zien. En stiekem moesten we wel grinniken om alle andere toeristen die keihard afgezet waren met hun airco-houseboat - die airco gaat pas om negen uur 's avonds aan: succes ermee! gnagna

zaterdag 27 april 2013

FOOD


Waar je ook komt in India, het eten is anders. In het noorden eten ze veel curries met naanbrood of roti. Verder naar het zuiden maken de broodjes plaats voor rijst. Het is jammer dat je met een Nederlandse maag beter niet van de straatstalletjes kunt eten, want het eten ruikt zo ontzettend lekker. Maar helaas eten we hier altijd vegetarisch en warm. Na een paar dagen buikgriep wil je geen risico nemen. Alhoewel...af en toe nemen we een gokje. Zoals met dit heerlijke ontbijt waar Kerala om bekend staat. Een soort koude rijst met verse stukjes kokos en suiker. De banaan maal je er met je vingers doorheen- ja goed gelezen, het bestek ligt erbij voor toeristen, maar de smaken komen pas echt tot z'n recht als je je vingers gebruikt om de smaken te mengen. 

vrijdag 26 april 2013

ALLEPPEY



De eerste bestemming in Kerala is Alleppey. Deze plek staat bekend als de toegang tot de backwaters: een wirwar van kanalen, sloten, rivieren tussen eilandjes en landbouwvelden door. Een soort Venetie van India. We willen met een bootje door de backwaters varen, maar de eerste dag hebben we oer-Hollands een fiets gehuurd. Morgen gaan we op zoek naar een boot. 

donderdag 25 april 2013

INDIA BY TRAIN


Van Goa naar Kerala met de trein. 15 uur. 6 'bedden' met 4 snurkende Indiers in ons hutje. Vanaf 6 uur 's ochtends een continue stroom met mensen die door het gordijntje naar de toeristen komen kijken, theeverkopers die om de 3 minuten langskomen - chai-chai-chai-chai -, eten uit bakjes voor 50 cent. En 100 keer interessanter om zo te reizen dan met het vliegtuig. 

dinsdag 23 april 2013

GOODBYE GOA


Na een week lang chillen, eten, zonnen, crossen, lezen, zwemmen... eigenlijk niksen... is het best lastig om weer verder te reizen. Het is verleidelijk om nog twee maanden een hippiebestaan te leiden. Maar: we willen nog meer zien van de wereld. De eerstvolgende bestemming is de streek Kerala in India. Vanavond pakken we de slaaptrein richting Alleppey. 

Natuurlijk niet voordat we de winnaar van de Giveaway bekend hebben gemaakt. Dit keer wint volgens de random number generator nummer 9. Marianne, mazzelkont, het handgemaakte leren boekje is voor jou. Veel plezier ermee!

maandag 22 april 2013

FINALLY

Pim op de verrotte Pulsar
Wen op de koninklijke Yamaha
Voor Pim was het 6 maanden geleden, voor Wen alweer zeven. Eindelijk weer even lekker crossen. Maar... motorrijden in India betekent geen helm of beschermende kleding, afgebroken remhendels, zigzaggen door koeien op de weg en toeteren tot je accu leeg is. We hebben dus niet zo hard gecrost als anders. En eerlijk om beurten op de Pulsar (=veredelde brommer) en Yamaha (meesterlijk deze motor!) gereden. Braaf, non?

zaterdag 20 april 2013

GOA


Vanuit Rajasthan vlogen we een paar dagen geleden naar Goa. Het toeristenseizoen is hier al over en over een paar weken valt het regenseizoen in. De strandtentjes worden afgebroken en er zijn bijna geen toeristen meer. Soms heb je het strand helemaal voor jezelf. We vermaken ons heerlijk met zwemmen, zonnen, luieren, lezen, biertjes en cocktails drinken. Life's a beach!

vrijdag 19 april 2013

GIVEAWAY FROM RAJASTHAN


Allebei houden we een reisdagboek bij, maar de pagina's waren bijna allemaal volgeschreven. Vlak voor vertrek uit Rajasthan naar Goa (waar we nu zijn, daarover later meer) kochten we daarom een nieuw boekje. Handgemaakt, van buffelleer, met een zelfgekozen steen, patroon, en met onze namen in het Hindi gegraveerd. Kishan (zie foto) heeft die dag hard gewerkt om de boekjes af te krijgen, en we hebben er een weg te geven.

Het werkt weer zoals altijd: iedereen mag meedoen, laat je naam achter onder dit bericht en op 23 april loten we een winnaar uit. De gelukkige vindt zijn of haar naam die dag op ons blog. 

donderdag 18 april 2013

THINGS WE LOVE: FESTIVALS


Het lijkt wel of we iedere dag tegen een festival aanlopen. Voor Shiva, en nog een keer voor Shiva, en dan weer voor Shiva en Parvati. Maar met al die kleuren, bloemen, muziek en dans kunnen wij er geen genoeg van krijgen. Koningsdag kan er nog een puntje aan zuigen. 

woensdag 17 april 2013

UDAIPUR



Misschien heeft Udaipur niet de mooiste tempels of paleizen van Rajasthan. Maar wij vonden het verreweg de fijnste stad. Het prachtige meer waarop je heerlijk kunt varen, de vriendelijke mensen, de haveli's met de mooiste kamers waarin je slaapt als een prinsje. En een olifant in de straat die je wakker trompettert. De wijzer van India begint naar 'positief' door te slaan. We hopen dat we jullie niet al teveel hebben afgeschrikt met de frustrerende feiten. Misschien is dit land wel even mooi als frustrerend. 


dinsdag 16 april 2013

JAIN TEMPLE


Onderweg van Jodhpur naar Udaipur kom je langs misschien wel de mooiste tempel van Rajasthan. De Jain Temple is gemaakt van wit marmer en heeft 1444 verschillende pilaren! Uit de 15e eeuw, dus allemaal handgemaakt. 

maandag 15 april 2013

THINGS WE LOVE: LASSI


Van de zoon des huizes van ons gasthuis hoorden we dat je in Jodhpur de allerbeste Lassi uit de omgeving kunt krijgen. Dat moesten we natuurlijk uitproberen, want dat is nogal een bewering als je er vanuit gaat dat dit drankje op bijna elke menukaart in Azie staat.

Het was even zoeken in de Indiase chaos maar we vonden de inderdaad heerlijke lassi vlakbij de clocktower in Jodhpur. Mocht je er ooit verzeild raken: zeker even proberen. 30 rupees, iets meer dan 40 cent dus. Wat een kapitaal!

zondag 14 april 2013

JODHPUR


Jodhpur: de blauwe stad. Hoe verder we in Rajasthan komen, hoe fijner het wordt. We slapen hier bij een vriendelijke familie die ons gisteren uitnodigde voor een familiefeest ter ere van de god Shiva. 

We hebben er geen foto's van want we vonden dat een beetje ongepast, maar we hebben een offer aan Shiva gebracht en aan een heel ritueel meegedaan. Uiteindelijk kwamen we erachter dat Wen voor een lang leven voor Pim heeft gebeden (wie Pim kent kan zich nu de triomfantelijke lach op z'n gezicht indenken toen hij dit hoorde). 

Het offervrouwtje vond ons niet zo leuk; Wendy begreep maar niet dat ze moest wachten voordat Pim zat voordat ze zelf mocht zitten. Ook niet dat je in kleermakerszit moest buigen in plaats van op je knieen. En al helemaal niet met welke vinger je in welk gekleurd bakje verf moest voor het offer. Het was weer een beleving met 48 nieuwsgierige vrouwen als toeschouwer, en het was superlief van de familie om ons uit te nodigen. Maar de kunst van het hindoeisme hebben we nog niet onder de knie. 

straatbeeld van Jodhpur met op de achtergrond het fort



zaterdag 13 april 2013

JAISALMER + KHURI


Na een dag in Pushkar reden we 10,5 uur naar Jaisalmer. Het zandkleurige fort van Jaisalmer was niet de enige reden om zo'n pokkeneind in de auto te zitten. We wilden graag een nacht in de woestijn slapen. In het kleine dorpje Khuri reden we per kameel door zandvlaktes, langs waterputten waar vrouwen in grote kruiken de dagelijkse hoeveelheid water voor hun gezin droegen. Langs geiten, schapen, planten die we nog nooit gezien hadden. En vonden we uit dat een kameel in galop echt niet zo'n fijn vervoersmiddel is.

's Avonds konden we in het dorp nog naar traditionele dans kijken en was Pim uiteraard weer eens de ... om met een tulband op z'n hoofd mee te moeten doen. Doodmoe brachten we een brakke nacht door in ons bloedhete hutje. Leuk om een keer te doen, maar nu weer een hotel met airco. Het is hier rond de 41 graden. Best wel een beetje warm. 





vrijdag 12 april 2013

EMOTIONS

Straatbeeld in Pushkar
India doet iets met je- of je dat nu leuk vindt of niet. Je wordt heen en weer geslingerd van emotie naar emotie. Frustratie, verbazing, irritatie, fascinatie. Het wisselt elkaar af in een rap tempo. Hoe dan ook, je kunt je nog zo goed voorbereiden, op India hebben wij even geen antwoord.

Frustratie - overal wil iedereen een slaatje uit je slaan. Continu houden mensen je voor de gek. Alles moet je in de gaten houden. Niemand kun je vertrouwen.

Verbazing - wanneer je op je blote voeten een tempel bezoekt, en deze speciaal ter verering van ratten is. Overal krioelen de dikstaarten- ook over jouw voeten. De bezoekers van de tempel kopen speciale pakketjes om offers te brengen en de ratten te voeren. Ze kussen de grond en de ratten.

Irritatie - als de bioscoopstoel achter je bezet wordt door een moeder met vier kinderen. Nee, natuurlijk past dat niet. Dus kruipen de kinderen op de leuningen van jouw stoel, trekken aan je haar, oorbellen, graaien in je popcorn - doen ze hier ook aan opvoeden?

Fascinatie - geen dak boven je hoofd en geen eten, en het laatste eten dat je hebt geef je weg aan een ...koe. In een riksja passen minstens 20 mensen. Een claxon is een geoorloofd communicatiemiddel. Je kunt onderhandelen over eten, goederen, vervoer, de prijs van een gratis (!) kluisje, electriciteit, waar eigenlijk niet over?

Kortom, incredible India is een goed gekozen slogan. Maar of de wijzer nu positief of negatief uitslaat...daar zijn we nog niet uit. 

donderdag 11 april 2013

TRAFFIC


Het verkeer in India slaat werkelijk alles. We dachten in Nepal al heel wat gewend te zijn. De wegen zijn daar dan ook veel slechter dan in India, hier ligt alles er keurig bij. Maar in Nepal hebben we nog getwijfeld om een motor te huren, hier is het spelen met je leven.

Denk: een tweebaanssnelweg is breed genoeg voor 5. Rotondes kun je zowel links- als rechtsom nemen. Bij iedere inhaalmanoeuvre houd je continu je toeter ingedrukt. Het recht van de sterkste geldt: vrachtwagens, bussen, jeeps, auto's, motorriksja's, motoren, fietsriksja's, fietsen, mensen. Maar: de koe staat boven alles.

Het gekke is: je raakt eraan gewend en bent niet meer bang voor een aanrijding, hoewel er per dag minstens 50 mogelijkheden zijn waarbij het maar net goed gaat. Vandaag sloeg echt alles: we namen een afslag van de snelweg en die bleek verkeerd. Onze chauffeur keerde ter plekke, en reed doodleuk de snelweg weer op- let wel, in tegengestelde richting. De eerste tegenliggers die we tegenkwamen waren twee vrachtwagens, die beide banen in gebruik hadden. Na een flink toeteren was er tussen de twee vrachtwagens net genoeg plek voor ons - minus de spiegel van de auto. Spookrijden op de snelweg - CHECK. Je moet het maar een keer gedaan hebben. 

woensdag 10 april 2013

JAIPUR

Binnenplaats fort

 Jaipur is de hoofdstad van Rajasthan. Het is een kakafonie van kleuren, geuren, mensen, en geluid. Maar in het Amber Fort net buiten de stad vind je een heerlijke stilte. Hier kun je nog urenlang door gangetjes dwalen zonder dat een bordje 'verboden toegang' je speurtocht verpest.

Hartstikke echt voor de foto

Toeristen stappen uit de bus - op een olifant

Een van de stadspoorten van Jaipur

Een van de drie tuinen van het Amber Fort
Spiegeltje, spiegeltje

Meetinstrument om de stand van de sterren te bepalen

maandag 8 april 2013

AGRA FORT


 Weet je nog Shah Jahan, die de prachtige Taj Mahal voor zijn overleden echtgenote bouwde maar de laatste jaren van zijn leven werd verbannen door zijn zoon? Dit moet zo ongeveer zijn uitzicht zijn geweest vanuit Agra Fort op de laatste rustplaats van zijn vrouw.

zondag 7 april 2013

TAJ MAHAL


Let niet op de wallen, we stonden om half 5 op om dit wereldwonder bij zonsopgang te kunnen zien. Maar het was iedere minuut slaaptekort waard. Hoewel de buitenkant van de Taj vooral mooi is. De graftombe binnenin is nogal klein. 

De Taj werd ooit gebouwd door Shah Jahan, nadat zijn derde vrouw Mumtaz Mahal overleed tijdens de geboorte van hun veertiende kind. Uit puur liefdesverdriet bouwde hij de gigantische graftombe. Vlak nadat het bouwwerk af was in 1653, werd hij van de troon gestoten door zijn zoon en opgesloten in het fort in Agra. Van daaruit kon hij alleen uit zijn raampje de Taj Mahal zien. 



vrijdag 5 april 2013

DELHI IN A DAY

Voorloper van de Taj Mahal


Deze lotustempel doet ons denken aan Opera House

Hoogste stenen toren van India, hoort bij groot moskeecomplex



"Hel op aarde", "verschrikkelijk!", "zo snel mogelijk weggaan". Een paar kreten die volgens medereizigers Delhi typeren. Delhi is vies, luidruchtig, je wordt continu afgezet en het is er ook gevaarlijk. 

Dan onze ervaring. We verblijven in een bed&breakfast in de villawijk en slapen prinsheerlijk. Onze chauffeur heeft ons de hele dag rondgereden en we hebben alles kunnen zien dat we wilden zien, zonder ons een minuut onveilig te voelen. Hooguit wat ongemakkelijk omdat iedereen sans gene foto's van je maakt. Verwend? Zeker. Geen waarheidsgetrouw beeld? Misschien niet. Maar we hebben ons prima vermaakt en de rest van India gaat ons nog genoeg shockeren. Of misschien zijn we al een klein beetje gewend aan herrie, viezigheid en armoede, na Nepal. 

Morgen vertrekken we met onze chauffeur Anil voor een tour langs de Taj Mahal en door Rajasthan. 42 graden. Als we geen last hebben van appelflauwte posten we snel foto's. 

donderdag 4 april 2013

PAY IT FORWARD

Min Bahadur, Robinia en Suman

Voortaan eten wij een keer per maand een broodje hagelslag als diner. Daarmee sparen we per maand 9 euro uit aan boodschappen. Waarom? Robinia, Min Bahadur en Suman kunnen zo naar school.

Als je terugkijkt op Nepal heeft het land ons ontzettend veel gegeven. De bevolking is arm maar altijd vriendelijk, bedelt niet, en is ondanks alles heel gelukkig. Daar heb je als toerist veel profijt van, en laten we eerlijk zijn, wij zijn daar eigenlijk gewoon miljonairs.

Wij vinden het te makkelijk om daar alleen van te profiteren en wilden graag wat terug doen. In het gasthuis hadden we al eerder kennisgemaakt met Dorte, een Deense dame die na haar pensioen graag iets nuttigs met naar tijd wilde doen. Ze is aan de slag gegaan met een van de armste dorpen: Keureni. Met haar aanpak zet ze lokale mensen aan het werk om de omstandigheden voor het hele dorp te verbeteren. Zo zijn de leraren op de scholen getraind en hebben de meeste huizen tegenwoordig een eenvoudig toilet. Pure luxe voor de inwoners.

Dorte's aanpak werkt als een zwaan-kleef-aan. Dit jaar ging de Deense Mikael aan de slag om een aantal jonge tieners te leren stukadoren. Zij worden nu ingezet om de toiletten van de dorpelingen van een laag pleisterwerk te voorzien (de toiletten zijn buiten).

Natuurlijk is het een druppel op de gloeiende plaat. Maar wat wij onszelf bedachten: wat als jij nou net diegene bent die die druppel nodig heeft, en iemand doet dat voor jou?

Suman is de oudste van de drie kids die van ons een 'studiebeurs' krijgt. Hij is 16 jaar en woont met zijn oma, zijn vader en zijn zusje in een huis. Zijn moeder woont in Kuweit; ze is gevlucht vanwege het alcoholisme en huiselijk geweld dat de vader het gezin aandoet. Ook oma lijdt regelmatig onder de dronken uitspattingen van haar zoon. Wonder boven wonder is Suman een goedzak en zeer ijverig. Hij kreeg zijn eerste maandelijkse bijdrage en zat gelijk de volgende ochtend in de schoolbanken.

Robinia is 9 en woont met 10 mensen in een klein huis. Min Bahadur is 12.

Dorte brengt 5 maanden per jaar in het dorp door, verspreid over het hele jaar. De manager van ons gasthuis, Raj, houdt de rest van de tijd een oogje in het zeil. Zo controleren ze bij de leraren of de kinderen keurig op school komen. Zoals je begrijpt ligt hier de verantwoording voor het naar school gaan echt bij de kinderen, de ouders nemen die verantwoording niet.

We hopen over niet al te lange tijd terug te kunnen naar Nepal en onze vakantiedagen te besteden aan een project in het dorp, in plaats van luieren bij het Gardameer. Puur egoisme, want dat geeft ons veel meer voldoening. We denken aan een sportproject, want onze stukadoorskills zijn nou niet je-van-het.  

woensdag 3 april 2013

HOW TO COOK DAL BHAAT


Nepalezen eten twee keer per dag Dal Bhaat: om 11 uur ‘s ochtends en als avondeten. Regelmatig wordt het grapje ‘dal bhaat power 24/7’ gemaakt, en dat is niet ver van de waarheid. 

Toen we eerder bij onze gids aten konden we al even in de keuken meekijken hoe dit typisch Nepalese gerecht wordt gemaakt, en we besloten om het nu een keer serieus te leren tijdens een kookworkshop. Dal Bhaat kun je op 1000 verschillende manieren maken, maar bestaat altijd uit dal (soort linzensoep) en bhaat (rijst), vergezeld door een of meerdere groentecurry’s. Het wordt ook vaak met kip gegeten, regelmatig krijg je er pappadums en pickles bij. Nepalezen eten dal bhaat met hun vingers; ze gieten de soep over de rijst, mixen het met 5 vingers, kneden er een balletje van en voegen curry en pickles toe, om het vervolgens in hun mond te schuiven. Wij mixen het ook maar eten makkelijker met een lepel ☺

Lees verder voor een uitgebreide instructie met foto’s.

maandag 1 april 2013

CROCODILE DUNDEE 2




In Australie gingen we met een boot met dik glas de krokodillenrivier op. Hier stapten we in een lekke houten gondel. Onderweg zagen we de gondeliers de bootjes gewoon lopend in de rivier stroomopwaarts duwen. Huh? Maar er zitten hier toch krokodillen? Het blijkt dat hier een speciale soort zit die alleen algen eet. Dat stelde ons enigszins gerust. Zeker toen de gondel half begon te zinken en we terug moesten lopen... door diezelfde rivier. Gatverjakke! Alle ledematen zitten er nog aan maar dit doen we niet zo snel nog eens.